Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ [Ә] Ө
әңдіген
зат. көне. Садақ оғының бір түрі. Автордың бұрын аз қолданылып немесе тіпті қолданылмай келген бұлғақ, түзем, күрен, таскесе, тізоқ, кезоқ, ә ң д і г е н, томароқ, доғалоқ… деген сөздері тарихи романның көркемдік әрін ашып тұр (Қаз. әдеб., 02.04.1982, 7).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: әңдіген


будет выглядеть так: Что такое әңдіген