Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ [Ә] Ө
әупір
ет. жерг. Құтыру, еліру, есіру; толқын ату. Жел көтерілсе, теңізде көк толқынды көкке атып ә у п і р е бастайды (Ә, Нұрпейісов, Соңғы., 132).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: әупір


будет выглядеть так: Что такое әупір