Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
өң
Iзат. биол. Өсімдік қабығының ең сыртқы қабаты. Қабық ө ң н е н, тоздан және тіннен құралады (Ботаника, 87). Мөлдір ө ң сабақтың әлі жас бөлегін сыртынан қаптап тұрады (Бұл да).
II
зат. Терлікті кейде «ө ң» деп те атайды (Ер қанаты, 262). Аттың арқасына жұмсақ болуы үшін, терліктің астынан иттің, қоянның терісі төселеді, оны ө ң деп атайды. Ө ң г е анда-санда май жағып уқалап отырады (Қазақст. ауыл шаруаш., 1970, №10, 62).
III
Өңі қан теуіп тұр. Қаны бетіне шығып тұр, қызарып тұр. Хакімнің балбыраған жас ө ң і қ а н т е у і п т ұ р (Ұ.Доспанбетов, Шығ., 4, 32). Өңі сүт тамызған су құсады. Боп-боз болды, бозарды. Ө ң і с ү т т а м ы з ғ а н с у қ ұ с а п к е т т і. Қотыр жиек көздері шатынап шықты (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 28).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: өң


будет выглядеть так: Что такое өң